Ik heb mijn voeten weer op Nederlandse bodem! En dat met heel veel ervaring extra en een 9!!!!! Mijn eindcijfer voor mijn oudste co-schap was een 9 en moet zeggen dat ik daar ontzettend blij mee ben. Een cijfer is natuurlijk niet heel belangrijk, maar wel heel erg mooi meegenomen en een mooie afsluiting.

Ik was met 2 uur vertraging gister op schiphol geland, maar helaas mijn bagage niet…. Was of gestrand in London of in Zuid-Afrika, maar waarschijnlijk London. Gelukkig heeft Cargo Nederland al gebeld en ze komen mijn 29 kilo wegende tas thuisbrengen! Maar zoals beloofd stonden er veel familie op schiphol met spandoeken 🙂 (alleen waren ze niet zo groot, maar dat doet er niet toe, ik heb mijn aankomst met ballonnen en spandoeken zoals ik altijd al gewild had)

Afgelopen weekend nog lekker geluierd aan het lake Malawi en aan het idee gaan wennen dat ik nu toch echt dokter wordt. Moet wel zeggen dat als ze in het vliegtuig een ‘dokter in de zaal’ nodig zouden hebben, ik toch nog onder mijn stoel zou duiken. 🙂

De allerlaatste foto’s staan ook op de site, inclusief de foto’s die ik gemaakt heb bij de ergotherapie. Dit wordt dus echt het laatste berichtje en moet zeggen was een ongelovelijke ervaring, maar ben nu toch weer blij dat ik thuis ben. Hoop iedereen snel te zien de komende weken en dan kan ik wel bijpraten.

Groetjes uit Oss (een keer geen ndapita uit Malawi)
(dokter) Ellen

Dit zal zeer waarschijnlijk het laatste berichtje uit Malawi worden. Morgen laatste dag in het ziekenhuis en zal dan ook mijn cijfer krijgen….. Vanavond afscheidsfeestje in de Lodge en ga als het goed is een lekkere aardappelschotel maken.

Heb dan nog een paar dagen vrij en heb maar besloten die bij het lake te gaan opmaken. Of ik nu in Blantyre wacht of bij het lake… Dus ga morgen nog naar Zomba en vrijdag door naar het lake. Ga een paar dagen aan het strand liggen en een boekje lezen en dan kom ik dinsdag weer terug in Blantyre en zal woensdag terugvliegen naar Nederland.

Presentatie ging naar mijn idee erg goed en was een leuke discussie op gang gekomen. Maakte me natuurlijk veel meer zorgen dan nodig was, maar dat is meestal zo. Ben in ieder geval heel blij dat ik dat gedaan hebt en het Engels ging eigenlijk heel goed. Struikelde 1 keer over het woord anecefalie, en daar hebben Engelsen vaak ook moeite mee 🙂

Dit weekend helaas niet naar Mulanje gegaan, plannen waren veranderd. In plaats daarvan heb ik een Malawiaanse ceremonie gezien en dat had ik niet willen missen. Er werd een soort burgemeester geinstalleerd en was gewoon fantastisch. Afrikaanse dans en muziek in zijn puurste soort zullen we maar zeggen. Als mzungu’s (blanke) lekker stijf meegedanst en de Afrikanen maar lachen. Onze/mijn heupen zijn nu eenmaal niet zo flexibel. Maar wel gelachen en ook al versta je de mensen niet met lichaamstaal kun je zo veel zeggen.
Ook echt in een hutje op de grond bij mensen thuis gegeten, was ook heel leuk. Kregen kip en dat is echt heel erg bijzonder, want is hartstikke duur hierzo. Mijn buik deed de dag erna wel pijn, maar kan ook daar de Malawi-gin/tonic komen van zaterdagavond 🙂
Maar als je dan hoort als je weggaat van de plaatstelijke dokter dat de HIV-prevalentie in dat dorp 78 % is schrik je toch even. Betekent dat bijna iedereen HIV heeft, inclusief alle kinderen.

Maandag foto’s gemaakt bij de ergotherapie en zijn heel leuk geworden. Helaas lukt het me niet ze op internet te zetten, dus komt nog (waarschijnlijk als ik thuis ben).

Nou iedereen die me vanuit Nederland gevolgd heeft, bedankt voor de belangstelling! Ik heb hier een hele mooie tijd gehad en zal het nooit hebben willen missen. Heb ontzettend veel geleerd, naast gynaecologie ook veel geleerd over mezelf en een andere cultuur. Kom alleen wat minder bruin terug dan gedacht, want winter hierzo is toch wel iets kouder dan ik had gedacht. Maar de winter is bijna over dus het is nu weer lekker weer. Maar al met al zal ik toch ook wel weer blij zijn als ik volgende week weer op Nederlandse bodem sta! Geen powercuts meer, geen koude douche meer, niet om 6 uur ’s avonds al donker en dan de straat niet meer opkunnen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Voor degene die niet kunnen wachten om mij te zien 😉 😉 ik kom donderdagochtend 2 augustus als alles meezit om 10.20 u aan op schiphol.

Liefs Ellen

Het einde is alweer in zicht, gaat echt heel snel. Over iets meer dan 2 weken vlieg ik alweer naar huis en zitten mijn co-schappen erop…. Die laatste paar weken gaan extra snel, zo lijkt het wel en wil nog zo veel doen. Aanstaande vrijdag heb ik mijn presentatie (in het Engels natuurlijk) en heb daar natuurlijk niet zo’n zin in. Heb hem helemaal uitgeschreven en een Engelse kinderarts die ook in Kabula Lodge verblijft heeft hem helemaal nagekeken. Moet dus goedkomen, maar heb er nog niet echt zin in. Gaat over prenatale zorg in Nederland en de rol van de 20 weken echo en de triple-test/nekplooimeting. Al dat soort dingen kennen ze natuurlijk hier niet en daarom is het wel leuk om er een praatje over te houden.

Vorig weekend naar het Lake geweest en was even vergeten hoe mooi het daar wel niet was. Weer 2 keer gesnorkeld en foto’s gemaakt onder water en was gewoon weer geweldig. Weer was ook fantastisch want omdat het 250 km dichter bij de evenaar ligt scheelt het 5 graden met Blantyre. Maar heb een heerlijk lang weekend gehad. Vorige week weer een nachtdienst gedaan en wat bevallingen mogen doen. Alle kinderen toen een knuffel kunnen geven en de moeders waren er erg gelukkig mee (kinderen zelf konden er nog niet zoveel over zeggen 🙂 ). Heb veel foto’s van het ziekenhuis en de kindjes kunnen maken en die staan nu dan ook op de fotosite (onder kopje Queen Elisabeth Hospital). Hieronder een fotootje van een van de baby’s (met knuffel) waarvan ik de bevalling heb gedaan.

Ook de OK-pakken afgegeven en de OK-assistenten stonden te dansen met de pakken in hun handen. Echt zo leuk hoe ze hier hun enthousiasme en blijdschap laten zien. Ook foto’s van de OK-assistenen met de OK-pakken aan kunnen maken en ben daar ook wel blij mee. Hieronder een voorbeeldje:

Afgelopen weekend gaan wandelen op het Zomba plateau en was echt heel gaaf. Alle spieren in mijn lichaam doen nu pijn en heb blaren op mijn hielen, maar was echt leuk. Zondag een wandeling van 7 uur gemaakt en dan het 1ste gedeelte steil omhoog. Dit weekend ga ik naar mount Mulanje (een v/d hoogste bergen van Zuidelijk Afrika (op de Kilimanjaro na)) dus is maar goed dat ik getraind heb. ’s Nachts in een boshut geslapen en ’s avonds natuurlijk vuurtje gestookt. Was allemaal heel leuk. Hoop maar dat mijn blaren geheeld zijn voor volgend weekend, anders heb ik een probleem. Maar heb van een Nederlandse arts in Kabula Compeed gehad (had ik zelf natuurlijk niet mee, stom), dus moet goed komen.

E-mailnotificatie is door mijn broer weer gemaakt, dus als het goed is moet iedereen weer een mailtje krijgen van mijn nieuwe berichten. Nou de laatste loodjes zijn duidelijk niet het zwaarst, want de tijd gaat veel te snel. Iedereen bedankt voor de leuke berichten en tot het volgend bericht (waar ik waarschijnlijk nog meer spierpijn en nog meer blaren heb…)

Ellen

Jaaa, heb mijn eerste sectio (keizersnede) gedaan. Voor mij een hele belevenis. Vond het eerlijk gezegd makkelijker dan gedacht, alleen dat kind eruit halen is nog een hele klus :). Maar was wel heel gaaf om te doen, en mocht het 2 keer proberen, want was een tweeling. Een jongen en een meisje, wat wil je nog meer. En allebei gezond en tijdens het hechten kon ik niet in slaap vallen want gilde de hele OK bij elkaar. (om en om) Was tijdens een nachtdienst vorige week en helaas niet veel ‘gewone’ bevallingen gedaan, maar dus wel mijn eerste keizersnede, dus mag niet klagen denk ik.

Voor de rest gaat alles nog zijn gangetje hier. Afgelopen weekend naar Majete (Wildlife Reserve) gegaan en voor het 3e weekend op rij olifanten gespot. Maar blijft bijzonder, die beesten. Dit weekend is een lang weekend want vrijdag is een public holiday. Plan is dus om lekker een lang weekend naar Lake Malawi te gaan. Heb er heel veel zin in en heb het ook wel even nodig om er even tussenuit te gaan. Ben een beetje in mijn 8 weken dip. Hoor dat mensen dat in Nederland ook hebben tijdens het oudste co-schap dus ligt niet aan Malawi.

Knuffels zijn ook verdeeld. Een deel is naar de kinderafdeling gegaan en een deel naar de Ergotherapie. Ga binnenkort foto’s maken, dus dan kan iedereeen zien wat er met zijn knuffels is gebeurd en wel kindje er nu mee speelt :).

Voor de rest weinig nieuws. Op de fotosite is een foto te zien met een Malawiaan met PTT-post jas. Probeer meer foto’s te krijgen, maar heb mijn fototoestel meestal niet bij. Heb de laatste trip ook wat foto’s uit de auto proberen te maken want dan krijg je wel een goed idee hoe het hier er uit ziet. Maar ja is natuurlijk wel moeilijk, foto’s uit een rijdende auto maken. omdat het nu soms ook regent komen ook de PTT-post regenjassen nu uit de kast, echt geweldig (ze hebben ook de truien).

Veel groetjes van Ellen

PS de e-mailnotificatie werkt niet meer (goed) dus kan heel goed zijn dat iedereen geen e-mails meer krijgt. Sorry daarvoor, weet ook niet hoe het komt en lukt me niet om te maken

Pakket is eergister aangekomen en gister opgehaald bij de ‘post office’. Was inderdaad erg zwaar, maar aardige Malawiaan heeft me geholpen het naar de auto te dragen. En kon gelukkig een auto lenen van iemand uit de Lodge. Ben er wel heel blij mee, want werd ondertussen toch wel bang dat het niet meer zou arriveren (op tijd). Maar zag aan de stempels dat het 14 juni in Limbe was en dat is een klein dorpje 5 km verderop. Zoals je dus ziet duurde dat dus waarschijnlijk het langst. Maar kan nu ook eindelijk lekker nederlandse boeken lezen en de mensen op de OK zullen heeeel erg blij zijn met de kleding. Is mooi om te zien dat ze die kleren ook echt nodig hebben.

Ook alle knuffels en het speelgoed is dus gearriveerd en neem contact op met de Nederlandse kinderarts die hier werkt wat hij wil doen. Wil ze liever toch niet zelf aan de mensen geven, omdat de kans dan groot is dat het een dag later op de markt te koop is. En de Nederlandse kinderarts ziet natuurlijk heel veel ernstig zieke kinderen dus is een mooi doel. Hoop wel dat ik er nog foto’s van kan maken. Ook ken ik een Nederlandse ergotherapeut (wekt ook hier in Blantyre) en die kon ook wel wat gebruiken want die werkt vooral met gehandicapte kinderen. Kon ze dan ook gebruiken voor de behandelingen dus is ook een heel mooi doel al zeg ik zelf.en je kan er toch nooit voor zorgen dat alles goed terecht komt, maar denk wel dat de kans zo wel iets groter is.

Nou nog even wachten op het 2e pakketje en kan ik eindelijk wat gaan studeren uit mijn Heineman (gyn-studieboek). Mis dat wel af en toe opzoeken, maar denk dat ik er nog maar een week of 2 iets aan heb.

Afgelopen weekend voor de 2e keer naar Liwonde National park (in Malawi) geweest en was natuurlijk weer mooi. Zaten nu wat hoger in het park bij een andere Lodge en was wel heel leuk. De overnachtingen in de Lodge waren daar alleen 140 dollar per nacht, waardoor we voor de camping gekozen hadden. Van te voren even een tent gekocht bij de winkel (40 euro gedeeld door 4, is een stuk goedkoper dan 140 dollar) en dus lekker tussen de nijlpaarden ‘geslapen’(geen oog dicht gedaan dus). Op zondagochtend een bootsafari gedaan en heel veel olifanten gezien. Blijft gewoon mooi, al heb je ze een week geleden nog gezien. Onze boot werd ook aangevallen door een nijlpaard, dus was wel een belevenis. Gelukkig (houten) boot niet beschadigd, anders weet ik niet wat de rustige krokidillen 10 meter verderop gedaan zouden hebben. Maar je maakt zo nog eens wat mee hier in Malawi .

Groetjes uit een warm Malawi (winter is denk alweer voorbij?!?)
Ellen

PS Bas & Maaike: bedankt voor de verjaardagskaart!

We zijn alweer over de helft wat betreft mijn reis naar Afrika. gaat echt heel erg snel, niet normaal meer. Afgelopen weekend naar South Luangwa (National Park) geweest in Zambia. Had een visum nodig voor Zambia, en dat was geen probleem, alleen nu is mijn verlengde visum voor Malawi niet meer geldig en mag ik opnieuw naar de Immigration Office…. Maar goed, Zambia was het zeker waard. Woensdag de eerste helft naar de hoofdstad van Malawi gereden (Lillongwe), ergens halverwege geslapen (waar ze vroegen of we toch echt geen duurdere kamer met TV wilden, kleinigheid was alleen dat er geen stroom was….) en de volgende ochtend heel vroeg verder gereden. Vanaf Lillongwe met een Jeep 4×4 naar Zambia verder gegaan (en dat was niet voor niks een Jeep).

De accomodatie was echt perfect. Was net buiten het park, maar dat maakte niks uit (alleen in de kosten dan…) want ’s nachts komen de olifanten en nijlpaarden gewoon de rivier over. En dat was niet gelogen want toen ik ’s nachts even uit het raam keek zag ik een olifantenpoot en ben dus maar snel naar mijn bed terug gerend. Vrijdag en zaterdag 2 keer een gamedrive gedaan, waarvan 2 deels in het donker was. De eerste dag al heel veel dieren gezien, maar nog geen leeuwen en daar kwamen we toch voor 🙂 Vooral veel olifanten, zebra’s, nijlpaarden, impala’s, giraffen, krokodillen en heeeeel veel apen. Is het ongelovelijk hoe mooi zo’n park is.

Maar de 2e dag gingen we dus voor de leeuwen en misschien zelfs een luipaard. (we moesten de big 5 immers zien 🙂 ) Toen ik ’s ochtends voor het eerst een leeuw zag was dan ook wel heel bijzonder. Ongelovelijk hoe rustig hij zich voortbeweegt in het park, terwijl alle andere dieren altijd schichtig om zich heen kijken. Dan snap je wel dat hij boven aan de ladder staat. Was echt heel mooi, na de eerste ‘puber’leeuw ook 2 volwassen leeuwen (mannen) gezien en die waren nog indrukwekkender, zeker als ze gaan gapen :).

De laatste gamedrive wisten we dus waar ze waren en gingen we er opnieuw naar toe. Onderweg kwamen we even een luipaard tegen alhoewel hij wel erg ver weg was. (zie foto’s) De leeuwen dus ook nog in het donker gezien, maar foto’s maken is dan wel lastig. Toen we op de terugweg waren (in het donker dus) kwamen we een andere Jeep tegen waarvan de mensen in de jeep erg ‘excited’ waren. Onze luie luipaard van de heenweg was op jacht gegaan. Hij stond dus in het donker stokstijf stil (in aanvalspositie) en een paar meter verderop stond een impala rustig te grazen. Echt zo bizar, ongelovelijk. Was wel heeeeeel erg gaaf om dat te zien. Omdat het toch te druk was is ie weggelopen en is het leven vooralsnog gered (een ander waarschijnlijk niet).

Al met al wat het een verschrikkelijk mooie safari. Viel wel even tegen om ’s maandags weer vol aan de bak te gaan. En dan duurt een week met 5 dagen heeel lang. Maar was weer een ineverende week met hele mooie OK’s en heel veel evacuations. Tijdens mijn laatste evacuations vond de intern dan ik het wel zo goed kon, dat ie wel naar huis kon. Was ik iets minder gelukkig mee, maar ja dat is Afrika. Pakket met OK-kleren en knuffels helaas nog steeds niet gearriveerd en begin wel ongeduldig te worden. Hoop wel dat het nog aankomt voordat ik terug ga, maar we hebben nog wat weken.

Begint helaas toch winter te worden in Malawi, dus wordt iets kouder (20 graden) en dat is wel jammer. Malawianen lopen dan in dikke truien/jassen en hebben allemaal mutsen op. Echt grappig om te zien. Dit weekend gaan we waarschijnlijk wel iets doen, maar weet nog niet wat, zien wel….

Groetjes uit een koud Malawi

Even niet meer de tijd gehad om iets te kunnen schrijven, maar had ook niet heel veel te vertellen. Vorig weekend werd er weer niks gedaan in de Lodge, dus ben ik zelf maar gaan wandelen. De berg op (michiru mountain, zie foto’s) en was echt heel mooi. Met een gids mee en heel veel bavianen en andere beesten gezien. En dat is dus echt vlakbij de Lodge waarin ik woon, echt ongelovelijk.

Vorige week vooral op de OK gestaan. Is wel heel leuk. Een paar hele mooie operaties meegedaan en voor mij was het gewoon super interessant, alleen voor de patient is dat meestal niet zo’n goed teken. Beetje dubbel dus, maar leertechnisch fantastisch. Ook mijn eerste evacuations gedaan (miskramen die niet willen komen) en was ook wel goed om te doen. In Nederland zal ik al deze dingen nooit gedaan mogen hebben tijdens een oudste co-schap denk ik. (laat staan al die bevallingen) De aantallen zijn hier vooral groot, ongeveer 30 bevallingen per dag (gemiddeld dus elk uur 1), een stuk of 8 keizersnede’s, en gemiddeld 6 evacuations en 3 MVA (manual vacuum aspiration = abortus). En dan elke dag nog een redelijk druk OK-programma. Er zijn behoorlijk wat studenten (verpleegkunde-studenten, verloskunde-studenten en medisch studenten) maar door de grote aantallen ingrepen kun je toch veel doen. Soms grijpt het me iets te veel aan allemaal, maar over het algemeen sla ik me er goed doorheen. Slaap alleen een beetje veel (maar dat kan ook komen doordat ik al in het Engels denk).

Afgelopen zondag naar de voetbal gegaan en was geweldig. Was een vriendschappelijke wedstrijd tussen Malawi en Senegal. Senegal schijnt wel een goede ploeg te zijn met veel spelers uit de Premier League. Was echt heel erg leuk. Helaas wel verloren met 3-2, maar dat was schijnbaar geen schande voor Malawi. Het stond even 2-2 en toen ging echt het dak eraf (stadion had geen dak hoor). Zingen, dansen echt ongelovelijk. Heb daar mijn ogen uitgekeken. En een kaartje kost wel 200 kwacha (=1 euro), dus daar hoeven we het zeker niet voor te laten. Heb wat foto’s gemaakt, en die laten nog half niet de sfeer zien, maar gaat om het idee. Om een gegeven moment waaide de reclameboren van Carlsberg (= hoofdsponser, want heeft grootste brouwerij in Blantyre) het veld op en was echt lachen. Heb ik geloof ik ook wel foto’s van. Moeten dit soort wedstrijden wel overdag spelen, want ‘s avonds kunnen ze goed geen licht hebben. Ze hebben wel stadionlichten, maar als ze die aan doen dan ligt heel Blantyre zonder stroom denk ik.

Dit weekend is een erg lang weekend, donderdag is een public holiday en vrijdag slaan we maar eens over 🙂 . Vetrek namelijk woensdag naar Zambia. Ga naar South Luangwa National Park, schijnt een van de mooiste nationale parken van Afrika te zijn. Er zitten daar veel leeuwen, dus hopen dat we die kunnen gaan zien. Heb er echt heel veel zin in, beetje kleine vakantie tussendoor 🙂 .

Pakket is helaas nog steeds niet gearriveerd, heb vandaag wel mijn 1ste verjaardagskaart gekregen (dankjewel Anoek 🙂 ) dus post werkt wel. (duurt alleen 3 weken) Maar we hebben nog even geduld (dat moet je toch hebben in Afrika). Nou groetjes uit Malawi en de volgende keer heb ik hopelijk mooie foto’s van leeuwen…..

Het is alweer een week geleden dat ik jarig was, maar was heel erg leuk. De italiaan was voor nederlandse begrippen goed, maar voor Malawiaanse begrippen excellent. Erg lekkere pizza gegeten, helaas hadden ze geen pasta, want de kok die de pasta’s kon maken was op vakantie naar India… Weet niet wie de pizza’s maakte, maar was lekker en daar gaat het om.

Deze week maar eens op de OK gaan kijken en is wel heel leuk. Mag best veel zelf doen en betekent dus leuk mee opereren. En ik vind het heel grappig om te zien dat het bijna excact hetzelfde is als in Nederland. Geen andere operatietechnieken ofzo, het is alleen meer roeien met de riemen die je hebt. Geen kochers aanwezig (is een operatie-instrument), gebruiken we toch gewoon een andere tang. Steriel zijn is hier ook niet zo streng en spastisch als in Nederland. En ze beweren niet meer complicaties te hebben….

Maar begin steeds meer mijn weg te vinden. Zowel in Malawi zelf (Chichewa gaat steeds beter) als in het ziekenhuis. Probeer te stoppen met dingen te vergelijken met Nederland, want anders wordt je helemaal gek. Leer heel veel Engels, en gaat steeds beter. Niveau van de studenten en gynaecologen qua Engels is echt heel hoog, dus scheelt een hoop.

Wat me vooral nog opvalt is de positie van de vrouw hierzo. Gelijkheid tussen man en vrouw is echt nog heel ver weg. Als je hier tegen mensen zegt dat in Nederland mannen en vrouwen gelijk zij is de reactie: Nee, dat meen je niet. We hebben hier elke maand een ‘nurse of the month’ (verpleegster van de maand) en die krijgt dan ook allemaal keukenspullen cadeau (handdoeken en theedoeken). Kan ik me af en toe wel een beetje aan ergeren. Wie weet over 50 jaar……..

Was het weer, heb vanavond een polyester T-shirt party (is heel hip hier in Malawi) en weet nog niet wat ik dit weekend ga doen. Het weer is fantastisch, dus misschien ga ik wel bij het zwembad van de buren liggen…. Leuke anekdote is nog dat in Malawi (vooral in Blantyre) het stikt van de PTT-post en TPG-post jassen en truien. Echt heel leuk. Ze schijnen een container hiernaar toe hebben gestuurd en je ziet hier dus echt heel veel bruin met rode jassen. Zal proberen er een foto van te maken.

groetjes Ellen

Dit weekend dus op safari geweest en was natuurlijk geweldig. Op zaterdag een jeepsafari gemaakt en heel dicht bij de olifanten gekomen. Heb heel veel foto’s gemaakt en heb geprobeerd ze te selecteren voordat ik ze online zet, maar blijft moeilijk. Maar was echt heel gaaf. ’s Avonds een feestje daar, omdat 3 artsen jarig waren (waarvan 1 Nederlander) en zondag een bootsafari gemaakt. Die was iets wat rustiger dan de jeepsafari, maar wel heel veel nijlpaarden gezien. ’s Nachts ‘geslapen’ in het park zelf, maar kon natuurlijk geen oog dicht doen. Al die geluiden…. apen, nijpaarden etc.

Deze week weer verder op de verloskamers. Vorige week dus een nachtdienst gedaan en dat was echt rennen, niet normaal meer. Ben de hele nacht heel druk bezig geweest en als klap op de vuurpijl een vacuum gedaan. Die was wat minder leuk, we kregen het kind er uiteindelijk wel uit, maar bleek een waterhoofd te hebben. Dat was ook de reden waarom we een vacuum moesten doen. In Nederland kom je daar natuurlijk meestal veel eerder achter omdat ze dat op een echo wel zien. Hier zijn geen echo’s… (1 in het hele ziekenhuis) Was wel schokkend, kindje leeft wel, maar de vraag is voor hoelang. Ook zijn hier relatief veel doodgeborenen (stillbirths). Meestal weten ze dat wel van te voren, omdat ze met een fetoscoop kunnen luisteren. (zo’n toeter die je op de buik van de moeder zet). Ook maar 1 CTG-apparaat (en geen doppler), die vaak stuk is (of we hebben geen elektriciteit).

Maar genoeg trieste verhalen, meestal gaat het goed en het het lijkt of dat ze er hier makkelijker overheen stappen. Misschien is het alleen de buitenkant, maar zo is het leven hier. Ik heb heel veel lol met de midwifes (verloskundige) en praten veel over cultuurverschillen etc. Ze snappen echt niet dat ik nog niet getrouwd ben (na al die huwelijksaanzoeken 🙂 ) want samenwonen is in Malawi natuurlijk not done. En als je langer dan 2 jaar samen bent en nog niet gevraagd bent, dan moet je hem echt dumpen is hun advies…..

Vanavond CL finale kijken en een afscheidsetentje van de 2 Nederlandse co-assistenten (ook van de gyn). Vrijdag een verjaardagsetentje met heel de Lodge. Heb gekozen voor Italiaans, dus moet goed komen. Daarna misschien nog een klein feestje. Dus mijn verjaardag wordt niet onopgemerkt voorbij gegaan (wordt tenslotte maar 1 keer een kwart eeuw oud 🙂 )

Groeten uit Malawi

PS: Pieternel: worden alle kindjes standaard in het ziekenhuis geboren? > Nee, ze worden vooral geboren in Birth Clinics, maar nooit thuis (tenzij per ongeluk). Degene die wij zien hebben vaak wel een reden waarom ze naar het ziekenhuis komen (vooral tienerzwangerschappen en een kezersnede in de voorgeschiedenis)
is er ook controle vantevoren? > Soms, maar niet veel vaker dan 2 of 3 keer. En zo’n controle houdt in dat er een beetje aan de buik gevoeld wordt en de vrouwen wat uitleg krijgen, geen echo’s of iets dergelijks
het gewicht gemiddeld? > Ligt een stukje lager dan in Nederland. Van de eerstgeborenen is het 2900 gram en de multipara 3000 gram. Beetje zoals het vroeger in Nederland was.
de vaders zijn die er ook bij? > Nee, vaders zijn verboden. Meestal is er niemand bij en bij hoge uitzondering (bijv jonger dan 18 jaar of veel pijn) mag de moeder erbij…..
Als je eens tijd hebt wat fotos van de ok enz > Je mag geen foto’s van patienten maken, maar neem zeker mijn fototoestel een keer mee naar het ziekenhuis. Komt zsm
Hoe is het met de insecten Helpt het spul goed ? > Met de klamboe en de DEET is het goed te doen. Ben denk nu zo’n 10 keer gestoken, want niet zo veel is voor 2 weken tijd. En dan is het vooral van het buiten zitten en je nog net niet ingesmeerd te hebben.
Jeannette: ben nog vooral aan het uitproberen met mijn camara, maar hij doet al steeds meer wat ik wil 🙂

We zijn alweer een week verder, wat gaat de tijd toch snel. Afgelopen weekend naar lake Malawi geweest en was natuurlijk supergaaf. Ik kon meerijden met een nederlandse kinderarts (werkt ook in het Queens) dus was wel gelukkig. Heerlijk gezwommen en gekayakt. Zondagochtend naar het eiland (zie foto’s) gekayakt en daar gesnorkeld. Het was echt ongelovelijk mooi, heb er gewoon geen woorden voor. Wel 1000 Malawi-cichliden gezien, echt amazing. Het was alsof je in een aquarium zwom, alle maten, kleuren en soorten, super gewoon. Wil zeker nog een keer terug.

Dinsdag was er iemand jarig in de Lodge en zijn we uit eten geweest. Best wel luxe (voor Malawi dan) en alles bij elkaar voor nog geen 8 euro gegeten, das echt leuk hier. Woensdag wezen volleyballen. Is de standaard volleybalavond van allemaal Westerse mensen en was ook heel leuk. Goed om nog wat aan mijn conditie te doen.

In het ziekenhuis gaat alles nog prima, veel bevallingen…. begin al aan alles een beetje gewent te raken. Zelf de powercut (= geen elektriciteit, elke dag tussen 6 en 8, en soms ook ’s ochtends (=dus geen koffie!!!)) went al een beetje. Gewoon met een hoofdlamp en kaarsen en komt allemaal goed. Alleen ze koken hier op elektriciteit dus of ervoor of erna koken. Maar je weet nooit precies wanneer ie komt, gister om 17.40 u, dus het gebeurd geregeld dat je halverwege het koken maar moet stoppen.

Malawi is een fantastisch mooi land, maar ook echt heel arm. Ik kijk elke dag nog mijn ogen uit. De zwarte kindjes zijn enorm cute en vriendelijk, maar alles is ook gewoon arm. Het is ongelovelijk hoe vrolijk iedereen hier is, terwijl de meeste naar hun werk lopen omdat de minibus te duur is (15 eurocent per rit).

Mijn maag-darm gestel begint al steeds meer te wennen aan het Malawiaanse eten, dus misschien komt ook dat nog goed. Dit weekend ga ik op safari in Liwonde national park. Nijlpaarden, olifanten, zebra’s en leeuwen spotten. Heb er heel veel zin in. Ga vanacht een nachtdienst doen, wil wel eens weten hoe dat is. (helemaal aanpoten denk ik, we zullen zien)

Dit was het weer, groetjes uit Malawi